ابو جعفر محمدبن حسن، ملقب به خواجه نصیر الدین طوسی و
استادالبشر، روز شنبه یازدهم جمادی الاول سال 597ه.ق در
طوس متولد شد. خاندان او از اهالی جهرود ساوه میباشند
اما چون پدرش در طوس اقامت داشت و تولد وی نیز در آن جا
اتفاق افتاد، به طوسی مشهور شد.او مدت ها در قلاع مرکزی
اسماعیلیه و مخصوصاً در « میمون دژ» در خدمت علاء الدین
محمد به سر برد. در این اوقات بود که خبر هجوم هلاکو به قلاع
اسماعیلیه رسید. علاءالدین محمد، ناصرالدین را به عنوان رسالت
نزد هلاکو فرستاد و هلاکو نیز ناصرالدین را به حکومت شهر"تون"
منصوب کرد.
بعد از آنکه بغداد به تصرف مغول در آمد و فکر هلاکو از امر موصل
و دیار بکر فارغ شد، خواجه موقع را مقتضی دانست و او را ترغیب
به ساختن رصدخانه کرد. از سال 657ه.ق ساختمان رصد خانه در
شمال غربی مراغه آغاز شد. خواجه نصیرالدین در روز دوشنبه
هجدهم ذی الحجه سال 672ه.ق در بغداد در گذشت و در حرم امام
موسی کاظم(ع) در شهر کاظمین به خاک سپرده شد.
خواجه نصیر طوسی در علوم و فنون مختلف مانند حکمت،فقه،منطق
نجوم،ریاضی و شعر تالیفات بی شماری دارد که مهم ترین آن ها
عبارتند از: شرح اشارات-تجرید در کلام- تجرید در منطق-
اوصاف الشراف- اخلاق ناصری- فصول نصیریه- معیارالاشعار
تذکره آغاز و انجام و ...
نظرات شما عزیزان:
تبادل
لینک هوشمند
